Θουκυδίδειο Ωδείο

Μαθαίνοντας μουσικής στο ωδείο: Μύθοι & Πραγματικότητα Το Θουκυδίδειο Ωδείο συμβάλλει ενεργά από το 1990 στην προώθηση της καλλιτεχνικής παιδείας στον Άλιμο και τα Νότια Προάστια, έχοντας μυήσει πολλές εκατοντάδες παιδιά και νέους στον κόσμο της Μουσικής και της Τέχνης. Μαθητές του χθες είναι σήμερα καταξιωμένοι δάσκαλοι και μουσικοί, ενώ ορισμένοι έχουν ενταχθεί στο διδακτικό προσωπικό του Ωδείου, διασφαλίζοντας τη μετάδοση, από γενιά σε γενιά, ενός τριακονταετούς μουσικοπαιδαγωγικού κεφαλαίου. Η ανανέωση ενός φορέα, και δη πολιτιστικού, οφείλει ωστόσο να είναι συνεχής προκειμένου να αφουγκράζεται τον παλμό της κάθε εποχής και τις ανάγκες και προσδοκίες των νέων  γενεών. Με τους παραπάνω στόχους, το Θουκυδίδειο Ωδείο καταρρίπτει κάποια κλισέ και εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με τα Ωδεία.         2.Μύθος 1ος: «Πολύ μικρός και πολύ μεγάλος για μουσική»….   Πρώτον, η ηλικία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρείται εμπόδιο στο να ξεκινήσει κάποιος μουσική. Ούτε για τους μικρούς φίλους μας αλλά ούτε και για τους μεγαλύτερους. Πολλοί γονείς ρωτούν από τι ηλικία μπορεί ένα παιδί να ξεκινήσει τη μουσική, πιστεύοντας ότι η ενασχόληση με τη μουσική περιορίζεται στην επαφή με ένα μουσικό όργανο. Με τα μαθήματα μουσικής προπαιδείας με βάση το  σύστημα μουσικοκινητικής αγωγής που ίδρυσε ο μεγάλος συνθέτης και μουσικοπαιδαγωγός Carl Orff, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας (2-6 ετών) αναπτύσσουν μουσικές δεξιότητες μέσω της κίνησης, του παιχνιδιού και της επαφής με μουσικά οργανάκια (μεταλλόφωνα, ξυλόφωνα, κρουστά) και μαθαίνουν βασικές έννοιες όπως τι είναι μελωδία, ρυθμός, piano/forte, κ.λπ. Η ένταξη στα τμήματα μουσικοκινητικής αγωγής αποτελεί μια ιδανική και ευχάριστη εισαγωγή στη μουσική για τα μικρά παιδιά που τους επιτρέπει να παρακολουθήσουν με μεγαλύτερη ευκολία, στο μέλλον, ένα μουσικό όργανο. Πολλοί μεγαλύτεροι φίλοι ρωτούν επίσης, συχνά διστακτικά, αν το ωδείο κάνει μαθήματα για ενήλικες. Είναι τιμή του Ωδείου να έχει σπουδαστές κάθε ηλικίας, και ειδικά ενηλίκων χωρίς προγενέστερη εμπειρία με τη μουσική. Η μουσική δεν έχει ηλικία και δεν είναι ποτέ «αργά» κάποιος να ασχοληθεί με ένα όργανο εφόσον αγαπά τη μουσική και επιθυμεί να ασχοληθεί με αυτή. Αυτή η αγάπη και το μεράκι για τη μουσική αλλά και η ωριμότητα των μεγαλύτερων σπουδαστών ίσως και να εξηγούν γιατί παρουσιάζουν γρήγορη πρόοδο εφόσον αφιερώσουν λίγο -αλλά συστηματικό- χρόνο στη μελέτη. Βλ. σχετικά: “Αργά για μουσική;»: οι σπουδαστές του Θουκυδίδειου Ωδείου απαντούν       3. Μύθος 2ος: «Μόνο κλασική μουσική»… Τα ωδεία βεβαίως υπηρετούν την Κλασική Μουσική. Αλλά όχι μόνο! Όλα τα όργανα και είδη μουσικής έχουν μια θέση στο Θουκυδίδειο Ωδείο: από το μάθημα της Μουσικής Τεχνολογίας, στο οποίο οι σπουδαστές μαθαίνουν να αξιοποιούν με δημιουργικό τρόπο τις απεριόριστες δυνατότητες των νέων τεχνολογιών, στα παραδοσιακά και λαϊκά όργανα (μπουζούκι, τζουρά, ούτι, παραδοσιακό βιολί, παραδοσιακά κρουστά, κ.λπ) περνώντας και από τα ηλεκτρικά όργανα (ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα), τα drums, τα πνευστά και το σύγχρονο τραγούδι. Ωδείο δεν είναι σημαίνει μόνο ατομικά μαθήματα. Η μουσική αποκτά το πλήρες νόημά της όταν μοιράζεται με άλλους μουσικούς στο πλαίσιο συνόλων καιν συγκροτημάτων. Στο Θουκυδίδειο Ωδείο, μέσω των μουσικών συνόλων, οι σπουδαστές έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τις γνώσεις που αποκτούν στα ατομικά μαθήματα σε συνεργασία με άλλους σπουδαστές του ωδείου και να συμμετάσχουν ανά τακτά διαστήματα σε μικρές μαθητικές συναυλίες. Λειτουργούν στο ωδείο: Πέρα από την αμιγώς καλλιτεχνική διάσταση, τα μουσικά σύνολα συμβάλλουν αδιαμφισβήτητα θετικά και στην κοινωνικοποίηση των παιδιών μέσω της μουσική. Σε μια εποχή που η ψηφιακή τεχνολογία έχει εξελιχθεί από μέσο σε αυτοσκοπό, πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι Τέχνες καλούνται και μπορούν να διαδραματίσουν έναν πολύ θετικό ρόλο, πλαισιώνοντας την τεχνολογική πρόοδο με τις ανθρωποκεντρικές αξίες που παρέχει η ενασχόληση με τη μουσική. Το «ΜΗ ΖΩΗΝ ΜΕΤ’ ΑΜΟΥΣΙΑΣ» δηλαδή «Να μη ζεις χωρίς μουσική» που είχε γράψει πριν περίπου 2500 έτη ο Ευριπίδης είναι συνεπώς πιο επίκαιρο από ποτέ!